کد مطلب:33578 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:98

و لا تقتلوا اولادكم خشیه املاق نحن نرزقهم و ایاكم ان قتلهم كان خطا كبیرا

(الاسراء، 31)

فرزندانتان را از ترس تنگدستی مكشید. ما آنها را و شما را روزی می دهیم. كشتن آنها خطای بزرگی است.

قرآن در دو موضع با بلاغت و ظرافت در باب كشتن فرزندان بحث كرده است: یكی از آن مواضع همین آیه است كه خداوند می فرماید فرزندانتان را از ترس فقر مكشید، ما آنها را روزی می دهیم و شما را. در این آیه نخست از فرزندان یاد شده است و سپس از پدران.

آیه ی دیگری هم در این خصوص هست كه با این آیه متفاوت است:

[صفحه 146]

و لا تقتلوا اولادكم من املاق نحن نرزقكم و ایاهم (الانعام، 151)

فرزندان خود را از سر تنگدستی مكشید. ما شما را و آنها را روزی می دهیم.

در اینجا خداوند ضمیر راجع به پدران را مقدم بر ضمیر راجع به فرزندان آورده است.

این تقدیم و تاخیر ضمیر مخاطب و مغایب و همچنین تفاوت تعلیل در دو آیه (كه یك جا می گوید: از ترس تنگدستی و در جای دیگر: از سر تنگدستی)، به روشنی نشان می دهد كه اعراب به دو دلیل مرتكب قتل فرزندان خود می شدند: نخست آنكه می ترسیدند مبادا این طفل به عرصه ی جوانی برسد و دچار تنگدستی شود و زندگی زجر آوری بیابد، لذا خداوند در آیه ی سوره ی الاسراء نخست روزی فرزندان را متكفل شده است. دوم آنكه اعراب به علت فقر دست به فرزند كشی می زدند و لذا خداوند در آیه ی سوره ی الانعام نخست روزی دادن پدران را تضمین كرده است.

صفحه 146.